പുഷ്പങ്ങളെക്കുറിച്ചും
സ്വപ്നവാടികളെക്കുറിച്ചും
എഴുതാന് ഞാന്
കയ്യിലെടുത്തതെന് പേന!
ഉള്ളില് തുളുമ്പിയതും
പുറത്തേക്കൊഴുകിയതും
ദുഃഖ സ്മൃതികള്!
നിറ പൌര്ണമിക്ക് പകരം
അമാവാസി!
കറുത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെയും
നിറം കെട്ട സങ്കല്പങ്ങളുടെയും
കാവലാളായി ഞാന്!
കവിതയെഴുതാമെന്ന വ്യാമോഹവുമായി
കുത്തിക്കുറിച്ചതത്രയും
കെട്ടുകഥകള്!
വായനക്കാര് പിന്തിരിയുന്നത്
ഞാന് കണ്ടു!
അനേകായിരം ദുഖങ്ങളുമായി
വരുന്നവരാണ് അവര്!
ചിരിക്കുവാനും സമാശ്വസിപ്പിക്കപ്പെടുവാനും
ആയിട്ടാണ് അവര് വരുക!
കണ്ണീരും വിഷാദവും മാത്രമേ
നല്കാനെനിക്കുള്ളൂവെങ്കില്,
ആരീ വെറും ജല്പനങ്ങള്ക്ക്
ചെവി കൊടുക്കുന്നു ?
1 comment:
കവിതയെഴുതാമെന്ന വ്യാമോഹവുമായി
കുത്തിക്കുറിച്ചതത്രയും
കെട്ടുകഥകള്!
Post a Comment