ഇതാ ഇരുട്ടിന്റെ വഴിയിലെ ഒരു യാത്രക്കാരന് ,
തിരയുന്നതെന്തേ
നഷ്ട ഗന്ധികളായ സ്വപ്നങ്ങളും
കൌതുകങ്ങളും .
നിരാശ പൂണ്ട മൌനതിനോടുവില്
നേട്ടങ്ങളില്ലാതെ തളര്ന്നുറങ്ങി,
വിഷാദ ഛവി നിറഞ്ഞ
സ്വപ്നങ്ങള് കാണുന്നു.
ദേവനില്ലാത്ത ഒരമ്പലത്തിലെ
പാഴ്മണിയടിക്കുന്നതും
അവന്റെ കിനാവില് .
നായാട്ടിനിറങ്ങിയ ഒരന്ധന്റെ
കാതിലിരമ്പുന്നതു പോലും
നെട്ടതിന് ഞാണൊലികള്
ഇരുകാലും തളര്ന്നവര് പോലും
സായൂജ്യമടയാറുണ്ട്
സഹതാപ നിശ്വാസങ്ങളില് !
ജന്മങ്ങള് പലതു നടന്ന
ഈ ഭൂമിയില്
എന്നിട്ടുമെന്തേ
നിരാശ ഒരു വിഷയമെയല്ലാത്തത് ? കറുത്ത പുഷ്പങ്ങള്
വിഷ ഗന്ധം പരതുമ്പോഴും
എന്തെ പട്ടു പുഷ്പങ്ങള്
കരിഞ്ഞു വീഴുന്നു?
ദീര്ഘ നിശ്വാസം പോലും
വര്ണ തെരിലെരുമ്പോള്
ദീപ്ത ചിന്തകള് മാത്രമെന്തേ
സുവര്ണ രഥേമറാത്തു ?
എങ്കിലും..
ഇരുളിന്റെ വഴി തീരുമ്പോള്
മാത്രമെന്കിലും ,
നിറഞ്ഞ വെള്ളിവെളിച്ചം
അവനെ സ്വാഗതം ചെയ്യാതിരിക്കുമോ?
Tomz
മഴ-
ഒരു സ്നേഹസാന്ത്വനമായ്
രാവിന്‍ മദ്ധ്യേ
തഴുകി ഉറക്കുമ്പോള്വിറങ്ങലിച്ചിരുന്നു
ഇരുളിന്റെ മോഹവലക്കുള്ളില്‍
നിദ്രക്കിടമില്ലാത്ത
സ്വപ്നങ്ങള്
ഞാന്‍ നെയ്തു കൂട്ടാറുണ്ട് .
മഴയെത്താത്ത ഒരു
മലഞ്ചെരുവില്‍
കാറ്റെല്ക്കാത്ത ഒരു
വൃക്ഷ ശിഖരത്ത്തിന്മേല്‍
സ്വപ്ന മോഹിതമായ
ഒരു പുല്‍കൂട് കെട്ടി
അതിനുള്ളില്‍
ചൂടു പിടിചിരിക്കാംഎന്നും
ഞാന്‍ വിചാരിക്കാറുണ്ട്.
അക്കാലത്ത്
എനിക്ക് ഒരു സ്വപ്നമുണ്ടായിരുന്നു
വര്‍ഷകാലത്തെ നനഞ്ഞ
ശിഖരങ്ങളില്‍ നിന്നും
തുഷാര ബിന്ദുക്കള്ചിതറി വീഴുമെന്നും
നനവുള്ള കാറ്റില്‍
കുളിരുള്ള പാട്ടുകള്‍ പാടാമെന്നും
ആയിരുന്നു അത്.
ശിശിരങ്ങളും ഗ്രീഷ്മങ്ങളുമായിഋതുക്കള് മാറുമ്പോള്‍
വരണ്ട ഒരു വിഷാദം
എനിക്കുണ്ടാകുമായിരുന്നു .
ഉള്ളില്‍ വേരുകള്‍ പടര്‍ത്തി
വളര്‍ന്നിറങ്ങുന്ന അത്
മഴ പിടിച്ച ചില സായന്തനങ്ങളില്‍
ഉള്‍ത്തുടിപ്പുകളെ
ഉലച്ചു വീഴ്താറുമുണ്ടായിരുന്നു.
വരണ്ട ഋതുക്കളെയും
നനഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെയും ചിന്തകള് ഇപ്പോള്‍ എവിടെ എത്തി
എന്ന് നോക്കുക !
കറുത്ത സ്വപ്നങ്ങള് എന്നോട് പറഞ്ഞുവോ?
സ്വപ്നങ്ങള് ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍
കാണാറേയില്ല .
Tomz
ഞാന്‍ ഒരു കാത്തിരിപ്പില്‍ ആണ്
സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി
ശാന്തവും ഇരുള്‍ തിങ്ങിയതുമായരാത്രിയില്
കൊടുങ്കാററടിക്കവേയോ
ഇടമുറിയാത്ത പേമാരി മധ്യെയോ
മനസിന്റെ അഗാധതകളില്‍
കുഴിച്ചിട്ട
ആ ഭൂത കാലാനുഭവങ്ങളുടെ ഓര്‍മകള്‍
ഇളക്കി മറിച്ചു കൊണ്ടുവരുവാന്‍
അവ കൂടിയേ തീരൂ..
ഞാന്‍ ....
നനുത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെ
കാവല്‍ക്കാരനാണ്‌ ..
പച്ചപ്പ്‌ നിറഞ്ഞ സ്വപ്നഭൂമികള്‍
തേടിപ്പിടിക്കാനോ
ചുടുകാറ്റും
മണലാരണ്യവും നിറഞ്ഞ
മരുഭൂമികളിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്താനോ
എനിക്ക് നിമിഷാര്‍ദ്ധം മതി ..
കാരണം ഞാന്‍
സ്വപ്നങ്ങളുടെ കാവല്‍ക്കാരനാണ്‌ ..
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് ശുഭ പ്രതീക്ഷയുടെയും
ചത്ത മോഹങ്ങളുടെയും ആണ് .
വൈരുധ്യവും വൈചിത്ര്യവും നിറഞ്ഞ
കെട്ടുകഥകള്‍ പോലെയാണ് അവ..
കുട്ടിക്കഥകള്ക്കിടയില് ആരാണ്
യാഥാര്‍ത്യങ്ങള്‍ തിരയുന്നത് ?
നുണകള്ക്കിടയില് നിന്നും
സത്യത്തിന്റെ മുത്തുകള്‍
ആരാണ് പെറുക്കി എടുക്കാറുള്ളത് ?
ചിലപ്പോഴൊക്കെ
ഞാന്‍ അതിന് മുതിരാറുണ്ട്‌ ..
എനിക്ക് വേണ്ടത് സത്യമോ മിഥ്യയോ അല്ല
സ്വപ്നങ്ങള് ആണ് ...
Tomz
