എഴുതട്ടെ ഞാന്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി,
ചത്ത ഹൃദയവും മഷിയുറഞ്ഞ മനീഷയുമായി
നിരാശയുടെ വിളുമ്പില്‍ നിന്നും
തെന്നിത്താഴെക്ക് പതിക്കും മുന്‍പ്
ശുഭ പ്രതീക്ഷയുടെ നക്ഷത്രത്തില്‍ നിന്നും
ആശാ കിരണം പോലൊരു കവിത!
കാലം കറുത്തിരുണ്ട മേഘങ്ങള്‍
കൂട്ടിയിട്ട മനസ്സും
നിറഭേദങ്ങളുടെ ലോകത്ത്
ഇരുനിറം മാത്രമുള്ള ഒരു മഴവില്ലുമായി
നിന്റെ ഛായാചിത്രം മാത്രം വര്‍ണപ്പൊലിമയോടെ
എത്രനാള്‍...എത്രനാള്‍..ഇനിയും..?
കറുപ്പ് വെളുപ്പിന് വഴിമാറുകയും
ഇരു നിറങ്ങള്‍ നിറങ്ങളുടെ ചേതോഹാരിതക്ക്
വഴി മാറും വരെ എങ്കിലും?
